قالب پرشین بلاگ

من تو را به کسی هدیه می دهم که از من عاشق تر باشد و از من برای تو مهربان تر.
من تو را به کسی هدیه می دهم که صدای تو را از دور، در خشم، در مهربانی، در دلتنگی، در خستگی، در هزار همهمه ی دنیا، یکه و تنها بشناسد.
من تو را به کسی هدیه می دهم که راز معصومیت گل مریم و تمام سخاوت های عاشقانه این دل معصوم دریایی را بداند؛ و ترنم دلپذیر هر آهنگ، هر نجوای کوچک، برایش یک خاطره باشد.
او باید از نگاه سبز تو تشخیص بدهد که امروز هوای دلت آفتابی است؛ یا آن دلی که من برایش می میرم، سرد و بارانی است.
ای.... ،ای بهانه ی زنده بودنم؛ من تو را به کسی هدیه می دهم که قلبش بعد از هزار بار دیدن تو، باز هم به دیوانگی و بی پروایی اولین نگاه من بتپد. همان طور عاشق، همان طور مبهوت و مبهم...
تو را با دنیایی حسرت به او خواهم بخشید؛ 
ولی آیا او از من عاشق تر و از من برای تو مهربان تر است؟آیا او بیشتر از من برای تو گریسته است؟؟ نه... هرگز...هرگز 
ولی، تو در عین ناباوری، او را برگزیدی...
می دانم... من دیر رسیدم...خیلی دیر...خیلی...
یك بار دیگر بگذار بی ادعا اقرار كنم كه هر روز دلم برایت تنگ می شود. روزهایی که تو را نمی بینم، به آرزوهای خفته ام می اندیشم، به فاصله بین من و تو،...
هر روز به خود می گویم کاش شیشه عمر غرورم را شکسته بودم 
کاش به تو می گفتم که عاشقانه دوستت دارم تا ابد...

برف نگرانم نمی‌کند

حصار یخ رنجم نمی‌دهد

زیرا پایداری می‌کنم

گاهی با شعر

و

گاهی با عشق

که برای گرم شدن

وسیله‌ی دیگری نیست

جز آنکه

"دوستت بدارم" 

بيمــاری سَختــی گرفتــــه ام نامَش تنهايــی است...!!

دَرد عَجیبـــی دارد مدام از درد بــه خودَم مــی پیچَــم...!!

بــه سُـراغ هَـر طبيــبـی مــیروَم سَخت مــی گريــزَد...!!

از دست زَدن بــه آن از دَرمانَش ...!!

گويــی تَرس دارَد از سرايَت اين ناشنـاختـــه...!!

سُــرفـه کــه میکنَــم...!!

تمام درد ها و غصـه هایَــم مـی پاشَــد...!!

روی دستمال این لختــه لختـه ها...!!

خون نیست...!!

ذَره ذره ی وجــودَم است...!!

نوازشَــم کن...!

نتــرس ...!!

بــه خدا تنهایــَـم واگیــر نَدارد!!!!

و تــ ـو نیســ ـتے رویاے تمــ ـام ناشدنے

تــ ـا بر دوشتـــ نشـ ـانم

خســ ـتگے هاے نبودنتـــ را

و تــ ـو نیسـ ـتے

تــ ـا قلــبم را بســایم لبــــ بــہ لبـــــ آغوشتــــ

تــ ـا دوش بــہ دوشتـــــ ســ ـایــہ باشــم

و تــ ـو نیسـ ـتے تمــ ـام هسـ ـتےِ من

نیسـ ـتے تـ ـا بــہ شــ ـوقتــــ زنده باشــم

آرام گیــــرم

آتش گیــــرم

نیسـ ـتے تــ ـا بودنتـــــ را بوسـ ــہ باشــم

نیسـ ـتے عزیـــزِ بودنے

نیسـ ـتے / ...

تنهایی را دوست دارم .
عادت کرده ام که تنها با خودم باشم ،
دوستی میگفت عیب تنهایی این است که عادت میکنی خودت تصمیمی می گیری، تنها به خیابان می روی، به تنهایی قدم میزنی .
پشت میز کافی شاپ تنهایی می نشینی و آدمها را نگاه میکنی ، ولی من به خاطر همین حس دوستش دارم .
تنها که باشی نگاهت دقیق تر می شود و معنا دار ؛
چیزهایی می بینی که دیگران نمی بینند،
در خیابان زود تر از همه میفهمی پاییز آمده و ابرها آسمان را محکم در آغوش کشیده اند میتوانی بی توجه به اطراف، ساعتها چشم به آسمان بدوزی و تولد باران را نظاره گر باشی.
برای همین تنهایی را دوست دارم
زیرا تنها حسی است که به من فرصت می دهد خودم باشم
با خودم که تعارف ندارم
سالهاست به تنهایی عادت کرده ام….

قول داده ام...

گاهـــــــی

هر از گاهـــــی

فانـــــوس یادت را

میان این کوچه های بی چراغ و بی چلچلـــــــه، روشن کنم

خیالت راحــــــت! من همان منـــــم؛

هنوز هم در ین شبهای بی خواب و بی خاطـــــره

میان این کوچه های تاریک پرسه میزنم

اما به هیچ ستاره‌ی دیگری سلام نخواهــــــم کرد

میریخت قطره قطره محبت ز چشم تو
احساست از سلاله ی تُرد حباب بود
وقتی که بامداد جدایی فرا رسید
قلبم هنوز روی دلت گرم خواب بود
می بینمت دو باره؟ دلم این سؤال کرد
دردا که این سؤال دلم بی جواب ماند

با حس عجیبی با، حال قریبی دلم تنگته
پر ازعشق و عادت، بدون حسادت ...
گله بی گلایه، بدون كنایه...
پر از فكر رنگی ،یه جور قشنگی ...
تو جایی كه هیچكی واسه هیچكی نیست و همه دل پریشون
دلم تنگه تنگه واسه خاطراتت كه كهنه نمیشن
دلم تنگه تنگه برای یه لحظه كنار تو بودن
منه دل شکسته،با این فکر خسته دلم تنگته
با چشمایِ نمناک تر و ابری و پاک،...
ببین که چه ساده،بدون اراده...
مثل این ترانه،چقدر عاشقانه ...
چقدر منتظرشم که شاید از این عشق سراغی بگیری

چرا باز هم آمدی؟
من که فرسنگ ها از تو دور بودم!
حتی از تو بدم می آمد!
چرا آمدی و آنقدر در چشمانم تکرار شدی که به تو عادت کردم!
و حالا که به تو عادت کردم
انکارم می کنی!!!
اگر می خواهی نباشی
برو تا همیشه ها!
و اگر می خواهی بمانی
آنقدر احساساتم را راهروی قدم های تردیدت نکن ...

در خلوت كوچه هایم

باد می آید

اینجا من هستم ؛

دلم تنگ نیست....

تنها منتظر بارانم

تا قطره هایش بهانه ایی باشند

برای نم ناك بودن لحظه هایم

و اثباتی

بر بی گناهی چشمانم..